اکبر قدیری
قلم زن | طلا ساز | جواهر ساز
تلاقی تکنیکهای سنتی با
هنر معاصر
اکبر قدیری متولد سال 1363 در استان البرز و فارغ التحصیل رشته مدیریت صنعتی است. وی در ابتدا به کار در زمینه رشته تحصیلیاش مشغول به کار بوده است و با وجود موفقیت در حوزه کاری خود همواره در جستجوی هنر بوده است. سرانجام در سال 93 با رشته جواهرسازی و در همین راه با همسرش (سحر پور زمانی) آشنا میشود و دوره فعالیت هنری مشترکشان از همان زمان آغاز شد .
فرم آثار
آنها از همان ابتدا به دنبال کشف و خلق فرمها و الگوهای جدید بودند و حتی برای تمرین و یادگیری تکنیکها نیز به الگوهای و سرفصلهای قدیمی رشته طلاسازی و جواهر سازی اکتفا نمیکردند. خیلی زود به حجم سازی علاقمند و سپس با هنر قلم زنی آشنا شدند و با تلفیق این تکنیکها (جواهرسازی، حجم سازی و ریزقلمزنی) به خلق آثار مینیمال پرداختند .
ساختههای آنها به دو بخش تقسیم میشود:
- آثاری که با ذهنیت قبلی ساخته میشوند و معمولا تکنیک محور هستند و از بازی با فرمهای پایه و یا در مورد موضوعی از پیش تعیین شده ساخته میشوند.
- آثاری که فیالبداهه و بدون فکر قبلی ساخته میشوند.
در توضیح آثار فیالبداهه قدیری چنین توضیح میدهد:
“این آثار یکسری از الگوها، خاطرات کودکی، مکانها، احساسات و تجربیاتی شخصی هستند که تصمیم به ساختشان میگیرم و آنها را از محتوا به فرم و حجم تبدیل میکنم”
دیدگاه هنرمند
با وجود آنکه قدیری در هنر قلمزنی از طرحها و نقشمایههای اسلیمی و ایرانی استفاده میکند، آثار او رنگ و بوی مدرن، مینیمال و معاصر دارد. وی درباره علاقه خود به جواهرات و هنر معاصر میگوید:
” علاقه من به هنر معاصر به این دلیل است که احساس میکنم باید در عصر خود باشم و چیزی را خلق کنم که علاوه بر ارتباط با مخاطب امروزی ، چیزی برای آیندگان داشته باشد.
من معتقدم اگر متناسب با همین عصر چیزی ساخته نشود، برای آینده هم چیزی نخواهیم داشت زیرا اگر فقط گذشتگان را تقلید و تکرار کنیم، گویی در بازه ای از زمان اثری خلق نشده و شناسنامهای از آن دوران وجود نخواهد داشت. بنابر این فکر میکنم با حفظ تمام ارزشها و فرهنگ و هنری که وامدار آن هستیم و اشراف به آنها، باید آثاری خلق کنم متناسب با ریتم، سرعت تکنولوژی و فرهنگ حال حاضر مردم، که به یک هارمونی و تعادل در زمان حال برسد چرا که معتقدم باید در لحظه زندگی کنم . “
این زوج هنرمند با رویکرد منحصربفرد خود در خلق آثار مدرن برای دو اثر دوات عریان و کشکول صوفی، در سال 98 موفق به دریافت نشان ملی اصالت کالا از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شدند و همچنین بخشی از مجموعه صفر در جشنواره فجر همان سال در موزه ملی ایران باستان به نمایش درآمد.